ผลการศึกษาที่ตีพิมพ์ในScience Advancesแสดงให้เห็นว่าผลกระทบของมนุษย์ เช่น การทำลายแหล่งที่อยู่อาศัยและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ทำให้ระบบนิเวศเสื่อมโทรม แม้กระทั่งบนเกาะที่นกต่างด้าวมีจำนวนมากกว่าสปีชีส์ที่สูญพันธุ์ไปแล้ว

หัวหน้าทีมวิจัย Dr Ferran Sayol (UCL Center for Biodiversity & Environment Research, UCL Biosciences) ซึ่งเริ่มการวิจัยในขณะที่อยู่ที่มหาวิทยาลัย Gothenburg กล่าวว่า "มนุษย์ได้เปลี่ยนแปลงชุมชนนกอย่างมาก ไม่ใช่แค่การขับสัตว์ให้สูญพันธุ์เท่านั้น แต่ยังเกิดจาก การแนะนำชนิดพันธุ์สู่แหล่งที่อยู่อาศัยใหม่ ๆ ทั่วโลก มีการถกเถียงกันอยู่ว่าชนิดพันธุ์ที่นำเข้ามาแทนที่บทบาทของชนิดพันธุ์ที่สูญพันธุ์หรือไม่จึงยังคงรักษาความหลากหลายในการใช้งานภายในระบบนิเวศ ที่นี่ เราพบว่าไม่เป็นเช่นนั้น

“บางชนิดที่สูญพันธุ์ไปแล้วมีบทบาทในระบบนิเวศของพวกมันซึ่งไม่มีนกชนิดอื่นมาแทนที่ ตัวอย่างเช่น สปีชีส์ยักษ์ที่บินไม่ได้ เช่น มูอาของนิวซีแลนด์และนกช้างของมาดากัสการ์ อาจทำตัวเหมือนสัตว์กินพืชบนบกขนาดใหญ่เช่น กินหญ้า คล้ายกับกีบเท้าเหมือนวัวควายและแกะในทวีปต่างๆ ก่อนที่จะสูญพันธุ์โดยมนุษย์

"หน้าที่อันมีค่าอื่น ๆ ที่อาจสูญเสียไปกับการสูญพันธุ์ของนกอาจรวมถึงการผสมเกสรและการกระจายเมล็ดซึ่งอาจส่งผลเสียต่อสายพันธุ์อื่น ๆ ได้"

สำหรับการศึกษาครั้งนี้ นักวิจัยได้รวบรวมรายชื่อนกทุกสายพันธุ์ที่มีอยู่ในหมู่เกาะต่างๆ เก้าแห่ง* ก่อนและหลังการสูญพันธุ์ที่เกิดจากมนุษย์ ข้อมูลนี้ครอบคลุมนก 1,302 สายพันธุ์ รวมถึง 265 สายพันธุ์ที่สูญพันธุ์ไปทั่วโลกหรือสูญพันธุ์ในท้องถิ่น และมีการแนะนำ 355 สายพันธุ์จาก 143 สายพันธุ์ที่แยกจากกัน นอกจากนี้ นักวิทยาศาสตร์ยังได้เยี่ยมชมคอลเล็กชันพิพิธภัณฑ์ต่างๆ รวมถึงพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติ เพื่อวัดลักษณะทางสัณฐานวิทยาหลายอย่างในตัวอย่างผิวหนังหรือโครงกระดูก ด้วยข้อมูลนี้ นักวิจัยสามารถหาจำนวนความหลากหลายของลักษณะก่อนและหลังการสูญพันธุ์ของนก และระบุนกที่สูญพันธุ์ไปในโพรงนิเวศวิทยาเมื่อเต็มแล้ว

ทีมวิจัยพบว่าก่อนที่มนุษย์จะมาถึง ชุมชนนกบนเกาะมีความหลากหลายทางสัณฐานวิทยามากกว่าในทุกวันนี้ การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่าการสูญพันธุ์โดยมนุษย์ส่งผลกระทบอย่างไม่เป็นสัดส่วนกับนกบางประเภทอย่างไร (เช่น นกที่มีขนาดใหญ่กว่าและนกที่บินไม่ได้มีแนวโน้มที่จะสูญพันธุ์มากขึ้น) ซึ่งนำไปสู่การสูญเสียบทบาททางนิเวศวิทยาบางประการ

นักวิจัยยังพบว่าหมู่เกาะต่างๆ มีความคล้ายคลึงกันมากขึ้นเรื่อยๆ ในแง่ของความหลากหลายทางคุณลักษณะ เนื่องจากนกพื้นเมืองสูญพันธุ์ไป และมีสายพันธุ์ต่างถิ่นชนิดเดียวกันนี้เกิดขึ้นใหม่ในหลายพื้นที่

ศาสตราจารย์ทิม แบล็กเบิร์น ผู้ร่วมวิจัย (UCL Center for Biodiversity & Environment Research and the Institute of Zoology, ZSL) กล่าวว่า "นกบางกลุ่มประสบความสำเร็จเป็นพิเศษในการสร้างพื้นที่นอกธรรมชาติ เช่น นกแก้วและนกกิ้งโครงหลายสายพันธุ์ ด้วยเหตุนี้ เกาะต่างๆ จึงมีความเป็นเนื้อเดียวกันมากขึ้นเนื่องจากมีนกชนิดเดียวกันเกิดขึ้นทุกที่"

ผู้เขียนร่วม Dr Alex Pigot (UCL Center for Biodiversity & Environment Research) กล่าวว่า "ผลการวิจัยของเราได้เพิ่มหลักฐานว่าความพยายามในการอนุรักษ์ควรมุ่งเน้นไปที่การรักษาสายพันธุ์ที่ถูกคุกคามซึ่งมีลักษณะการทำงานที่แตกต่างกันออกไป เพื่อยับยั้งกระแสของการสูญเสียที่เป็นอันตรายต่อความหลากหลายทางชีวภาพที่ขับเคลื่อนโดยมนุษย์ สิ่งมีชีวิตจำนวนมากกำลังถูกผลักดันให้สูญพันธุ์โดยผลกระทบที่มนุษย์สร้างขึ้น เช่น การสูญเสียถิ่นที่อยู่และการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญที่เราต้องดำเนินการในขณะนี้เพื่อลดผลกระทบด้านลบของเราต่อความหลากหลายทางชีวภาพทั่วโลก"

การศึกษาได้รับทุนจากสภาวิจัยแห่งสวีเดนและ Carl Tryggers Stiftelse สำหรับ Vetenskaplig Forskning และทุน SYNTHESYS สามทุนจากสหภาพยุโรป และนักวิจัยที่เกี่ยวข้องจาก UCL, University of Gothenburg, Zoological Society of London, Imperial College London, Royal Botanic Gardens, Kew และ มหาวิทยาลัยไบรอยท์

* การศึกษาครอบคลุมหมู่เกาะต่อไปนี้: ฮาวาย คิวบาและจาเมกา เบอร์มิวดา เซนต์เฮเลนา หมู่เกาะคานารี มาดากัสการ์ หมู่เกาะมาสคารีน นิวแคลิโดเนีย และนิวซีแลนด์