การวิเคราะห์ชั้นบรรยากาศของดาวเคราะห์โดยทีมงานซึ่งรวมถึงนักวิทยาศาสตร์ของ University of Warwick ได้ระบุลายนิ้วมือทางเคมีของดาวเคราะห์ที่ก่อตัวขึ้นห่างจากดวงอาทิตย์มากเกินกว่าที่มันอาศัยอยู่ในปัจจุบัน มันยืนยันความคิดก่อนหน้านี้ว่าดาวเคราะห์ได้ย้ายไปยังตำแหน่งปัจจุบันหลังจากการก่อตัว ห่างจากดวงอาทิตย์เพียง 7 ล้านกิโลเมตรหรือเทียบเท่ากับ 1/20 ของระยะทางจากโลกถึงดวงอาทิตย์ของเรา

ข้อสรุปได้รับการตีพิมพ์ในวันนี้ (7 เมษายน) ในวารสารNatureโดยทีมนักดาราศาสตร์นานาชาติ มหาวิทยาลัย Warwick เป็นผู้นำในการสร้างแบบจำลองและตีความผลลัพธ์ ซึ่งนับเป็นครั้งแรกที่มีการวัดโมเลกุลในบรรยากาศของดาวเคราะห์นอกระบบมากถึงหกโมเลกุลเพื่อกำหนดองค์ประกอบของดาวเคราะห์

นอกจากนี้ยังเป็นครั้งแรกที่นักดาราศาสตร์ใช้โมเลกุลทั้ง 6 นี้เพื่อระบุตำแหน่งที่ดาวเคราะห์ยักษ์ที่ร้อนและร้อนเหล่านี้ก่อตัวขึ้นได้อย่างชัดเจนด้วยองค์ประกอบของชั้นบรรยากาศ

ด้วยกล้องโทรทรรศน์ใหม่ที่ทรงพลังกว่าที่จะเผยแพร่ในเร็วๆ นี้ เทคนิคของพวกมันยังสามารถนำมาใช้เพื่อศึกษาเคมีของดาวเคราะห์นอกระบบที่อาจดำรงชีวิตอยู่ได้

งานวิจัยล่าสุดนี้ใช้ Telescopio Nazionale Galileo ในเมืองลาปัลมา ประเทศสเปน เพื่อให้ได้สเปกตรัมความละเอียดสูงของบรรยากาศของดาวเคราะห์นอกระบบ HD 209458b เมื่อผ่านหน้าดาวฤกษ์แม่ในโอกาสต่างๆ สี่ครั้ง แสงจากดาวฤกษ์จะเปลี่ยนแปลงไปเมื่อผ่านชั้นบรรยากาศของดาวเคราะห์ และโดยการวิเคราะห์ความแตกต่างของสเปกตรัมที่เกิดขึ้น นักดาราศาสตร์สามารถระบุสารเคมีที่มีอยู่และปริมาณของสารเคมีเหล่านั้นได้

เป็นครั้งแรกที่นักดาราศาสตร์สามารถตรวจจับไฮโดรเจนไซยาไนด์ มีเทน แอมโมเนีย อะเซทิลีน คาร์บอนมอนอกไซด์ และไอน้ำปริมาณน้อยในบรรยากาศของ HD 209458b ความอุดมสมบูรณ์อย่างไม่คาดคิดของโมเลกุลที่มีคาร์บอนเป็นส่วนประกอบ (ไฮโดรเจนไซยาไนด์ มีเทน อะเซทิลีน และคาร์บอนมอนอกไซด์) แสดงให้เห็นว่ามีอะตอมของคาร์บอนประมาณเท่ากับอะตอมออกซิเจนในบรรยากาศ ซึ่งเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าของคาร์บอนที่คาดไว้ นี่แสดงให้เห็นว่าดาวเคราะห์ได้เพิ่มก๊าซที่อุดมไปด้วยคาร์บอนในระหว่างการก่อตัวเป็นพิเศษ ซึ่งเป็นไปได้ก็ต่อเมื่อมันโคจรรอบดาวฤกษ์ของมันมากขึ้นเมื่อตอนที่มันก่อตัวขึ้นในตอนแรก ซึ่งน่าจะอยู่ในระยะทางใกล้เคียงกับดาวพฤหัสบดีหรือดาวเสาร์ในระบบสุริยะของเราเอง

ดร.สิทธารถ คานธี แห่งมหาวิทยาลัยวอริก ภาควิชาฟิสิกส์ กล่าวว่า "สารเคมีหลักคือสายพันธุ์ที่มีคาร์บอนและแบคทีเรียที่มีไนโตรเจน หากสายพันธุ์เหล่านี้อยู่ในระดับที่เราตรวจพบ แสดงว่ามีบรรยากาศที่อุดมไปด้วย คาร์บอนเมื่อเทียบกับออกซิเจน เราใช้ 6 สปีชีส์เคมีนี้เป็นครั้งแรกเพื่อจำกัดขอบเขตที่ในดิสก์ก่อกำเนิดดาวเคราะห์ที่มันจะก่อตัวขึ้นในตอนแรก

"ไม่มีทางที่ดาวเคราะห์จะก่อตัวขึ้นด้วยบรรยากาศที่อุดมไปด้วยคาร์บอนหากอยู่ภายในแนวควบแน่นของไอน้ำ ที่อุณหภูมิที่ร้อนจัดของดาวเคราะห์ดวงนี้ (1,500K) ถ้าบรรยากาศประกอบด้วยองค์ประกอบทั้งหมดใน ออกซิเจนควรมีปริมาณมากกว่าคาร์บอนถึง 2 เท่า และส่วนใหญ่จะถูกผูกมัดกับไฮโดรเจนเพื่อสร้างน้ำหรือกลายเป็นคาร์บอนเพื่อสร้างคาร์บอนมอนอกไซด์ การค้นพบที่แตกต่างกันมากของเราเห็นด้วยกับความเข้าใจในปัจจุบันที่ว่าดาวพฤหัสร้อนอย่าง HD 209458b ก่อตัวขึ้นในที่ห่างไกล จากตำแหน่งปัจจุบัน"

นักดาราศาสตร์ใช้แบบจำลองการก่อตัวของดาวเคราะห์โดยใช้แบบจำลองทางเคมีของ HD 209458b กับสิ่งที่พวกเขาคาดว่าจะเห็นสำหรับดาวเคราะห์ประเภทนั้น

ระบบสุริยะเริ่มต้นชีวิตในฐานะจานของวัสดุที่ล้อมรอบดาวฤกษ์ซึ่งรวมตัวกันเป็นแกนแข็งของดาวเคราะห์ จากนั้นจึงรวมมวลสารที่เป็นก๊าซเพื่อสร้างบรรยากาศ ใกล้กับดาวฤกษ์ที่ร้อนกว่านั้น ออกซิเจนส่วนใหญ่ยังคงอยู่ในบรรยากาศในไอน้ำ ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อมันเย็นลง น้ำจะควบแน่นกลายเป็นน้ำแข็งและถูกล็อคไว้ในแกนกลางของดาวเคราะห์ ทำให้ชั้นบรรยากาศประกอบด้วยโมเลกุลที่มีคาร์บอนและไนโตรเจนเป็นส่วนประกอบมากขึ้น ดังนั้นคาดว่าดาวเคราะห์ที่โคจรใกล้กับดวงอาทิตย์จะมีบรรยากาศที่อุดมไปด้วยออกซิเจนมากกว่าคาร์บอน

HD 209458b เป็นดาวเคราะห์นอกระบบดวงแรกที่ถูกระบุโดยใช้วิธีการส่งผ่าน โดยสังเกตที่มันเคลื่อนผ่านหน้าดาวฤกษ์ของมัน เป็นหัวข้อของการศึกษาจำนวนมาก แต่นี่เป็นครั้งแรกที่มีการวัดโมเลกุลแต่ละตัวหกตัวในบรรยากาศเพื่อสร้าง "ลายนิ้วมือทางเคมี" โดยละเอียด

ดร. Matteo Brogi จากทีม University of Warwick กล่าวเสริมว่า: "ด้วยการขยายขนาดการสังเกตเหล่านี้ เราสามารถบอกได้ว่าดาวเคราะห์ประเภทใดที่เรามีอยู่ในแง่ของตำแหน่งการก่อตัวและวิวัฒนาการในช่วงต้น เป็นสิ่งสำคัญจริงๆ ที่เราไม่ทำ" ทำงานภายใต้สมมติฐานว่ามีโมเลกุลเพียงไม่กี่ชนิดที่มีความสำคัญในการกำหนดสเปกตรัมของดาวเคราะห์เหล่านี้ดังที่เคยทำมาบ่อยครั้ง การตรวจจับโมเลกุลให้ได้มากที่สุดจะมีประโยชน์เมื่อเราทำการทดสอบเทคนิคนี้บนดาวเคราะห์ ด้วยเงื่อนไขที่คล้อยตามสำหรับการดำรงชีวิตเพราะเราจะต้องมีกลุ่มสารเคมีที่เราสามารถตรวจจับได้อย่างเต็มที่ "

Paolo Giacobbe นักวิจัยจากสถาบันดาราศาสตร์ฟิสิกส์แห่งชาติของอิตาลี (INAF) และผู้เขียนนำรายงานฉบับนี้กล่าวว่า "หากการค้นพบนี้เป็นนวนิยาย มันจะเริ่มต้นด้วย "ในตอนแรกมีเพียงน้ำ..." เพราะคนส่วนใหญ่ ของการอนุมานบนชั้นบรรยากาศดาวเคราะห์นอกระบบจากการสังเกตการณ์ใกล้อินฟราเรดอยู่บนพื้นฐานของการมีอยู่ (หรือไม่มี) ของไอน้ำซึ่งครอบงำบริเวณสเปกตรัมนี้ เราถามตัวเองว่า เป็นไปได้จริงหรือที่สปีชีส์อื่นๆ ทั้งหมดที่คาดหวังจากทฤษฎีจะไม่มี ทิ้งร่องรอยที่วัดได้ไว้หรือไม่ การค้นพบว่าสามารถตรวจจับพวกมันได้ ต้องขอบคุณความพยายามของเราในการปรับปรุงเทคนิคการวิเคราะห์ ซึ่งเป็นการเปิดโลกทัศน์ใหม่ให้สำรวจ"สล็อตออนไลน์ 918kiss